หวัง ดาลิน: สำนักงาน UNHCR ประเทศไทยกำลังสังหารผู้ลี้ภัย (31) - ฉันหวังว่าจะมีคนมาเยี่ยมแม่ที่
พ่อของฉัน Wang Renzhong เกิดเมื่อวันที่ 3 สิงหาคม 1936 เป็นวิศวกรอาวุโส Dai Xiaoshi แม่ของฉันเกิดเมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม 1937 เป็นครูอาวุโส พวกเขาอาศัยอยู่ที่เลขที่ 603 อาคาร 7 Jiangshan Ruhua, Chongren ถนน เขตเฉียวโข่ว เมืองอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย ประเทศจีน
พรรคคอมมิวนิสต์จีนบังคับพ่อแม่ ของฉันให้ทำร้ายลูกชายของตั วเองมานานแล้ว
พ่อของฉันเสียชีวิตที่บ้านเมื่ อวันที่ 1 สิงหาคมปีที่แล้ว ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตเขานอนอยู่ บนเตียงและพูดกับแม่ของฉันว่า: บอกทุกคนให้โทรหาดารินกลับมา แม่ของฉันพูดว่า: Jia Jia เสียชีวิตไปครึ่งศตวรรษแล้ว (พ่อผมพูดแบบนี้เพราะเขาไม่มี ทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ)
ตอนนี้แม่ของฉันอยู่บ้านคนเดี ยวมานานแล้ว ผมของเธอกลายเป็นสีขาวสนิท และเธอผอมลงเพียง 70 ปอนด์ ถึงกระนั้น CCP ก็ยังบังคับให้แม่ทำร้ายลู กชายของเธอเอง
ทุกครั้งที่โทรหาแม่แม่จะร้ องไห้ขอให้กลับไปทุกครั้งที่ บอกว่าจะกลับมาเร็วๆ นี้ แม่ต้องดูแลตัวเองและรอแม่กลั บมาด้วย!
แต่ฉันกลับไปไม่ได้แล้ว แม้แต่ในไทย คสช.ก็ยังเอาสารเคมีและไวรั สมาใส่ในน้ำดื่มที่ฉันดื่ มและอาหารที่ฉันกินด้วย มันกัดฉันกับสุนัขมานานแล้ว ฉันกับมอเตอร์ไซค์มานานแล้ว
ฉันหวังว่าจะมีคนมาเยี่ยมแม่ที่ บ้านของฉัน! ฉันหวังว่าจิตวิญญาณของพ่อจะช่ วยฉันกำจัด CCP ให้หมดไปโดยเร็วที่สุด และกลับมารวมครอบครัวชาวจี นจำนวนนับไม่ถ้วนอีกครั้ง!
หวัง ดาลิน (หมายเลขผู้ลี้ภัย: 815-13C01255) เขียนในกรุงเทพฯ ประเทศไทย เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม 2567
ที่แนบมาด้วย: ลิงก์ไปยังบทความสามสิ บบทความแรก https://igdb4pss2. blogspot.com/
พรรคคอมมิวนิสต์จีนบังคับพ่อแม่
พ่อของฉันเสียชีวิตที่บ้านเมื่
ตอนนี้แม่ของฉันอยู่บ้านคนเดี
ทุกครั้งที่โทรหาแม่แม่จะร้
แต่ฉันกลับไปไม่ได้แล้ว แม้แต่ในไทย คสช.ก็ยังเอาสารเคมีและไวรั
ฉันหวังว่าจะมีคนมาเยี่ยมแม่ที่
หวัง ดาลิน (หมายเลขผู้ลี้ภัย: 815-13C01255) เขียนในกรุงเทพฯ ประเทศไทย เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม 2567
ที่แนบมาด้วย: ลิงก์ไปยังบทความสามสิ
บทความด้านบนนี้แปลโดยใช้ซอฟต์แ วร์เครือข่ายต่อไปนี้เป็นข้อควา มต้นฉบับ 以上文章用网络软件翻译以下是原文。
汪达林:联合国难民署泰国办事处在谋杀难民(31)—— 希望有人去我家里看望我母亲
我父亲,汪仁忠,1936年8月3日出生,高级工程师;母亲, 代晓士,1937年7月24日出生,高级教师; 住中国湖北省武汉市硚口区崇仁路江山如画7栋603号。
中共长期逼我父母害自己亲生儿子。
我父亲去年8月1日在家中去世,父亲去世前躺在床上对母亲说: 叫家家去叫达林回来。母亲说:家家已经去世半个世纪了。( 父亲是实在没有办法了才这样说)
现在,我母亲长期一个人在家,头发全白了,人瘦的只有70斤, 就是这样,中共还在逼我母亲害自己亲生儿子。
我每次跟母亲打电话,母亲都哭着要我回去; 我每次都说我马上就回来,妈妈您一定要保重身体等我回来!
可我不能回去,就是在泰国,中共就长期在我喝的饮用水里, 吃的食物里下化学毒药和生物病毒;长期用狗咬我; 长期用摩托车谋杀我;长期大量的收买人对我咳嗽喷唾沫; 等等等等。
希望有人去我家里看望我母亲!希望我父亲的灵魂能助我一臂之力, 将中共早日铲除,让无数中国家庭团聚!
汪达林(难民号码:815-13C01255), 2024年8月19日写于泰国曼谷。
附:前三十篇文章链接。https://igd1bpss. blogspot.com/